saman alevi

insan neden niçin aldatır aldatılır .. biraz önce erkek arkadaşımla şiddetli bir tartışmaya girdim .. nedeni mi ne ? bakın anlatayım ..




bugün ben telefondan üye olduğumuz sosyal paylaşım sitesi olan face ! ten ona yazdım o cevabı geç verdi (klasik kız muhabbetleri ama inanın ki benim bu klişeleşmiş kıskançlıklarda hiç bezim yoktur ) fakat bana geç yazınca içimdeki cadı kazanı kaynadı ..halbuki güveniyorum yapmayacağını biliyorum .. neyse actım bir baktım bizim ortak olan benim pek samimi olmadığım bir kız arkadaşımızşla yazışmış ... ben yine savsak bir bireyim ye olayı iyice hazmetmeden estim gürledim ... sonra utandım yaptığımdan ..kaldı ki ben onun tüm kız muhabbetlerini bilir sohbet ederim .. sıcak dostane muhabbetlemizi olur açıkcası erkek arkadaşımla .. farklı olduğumuzu düşünüyorum bu konuda .. ben telefonunu karıştırmam mesela bende unutsa bile karıştırmam ..nedenini bilmiyorum ama karıştırırsam kendimi basit hissederim yapamam yapmıyorum da zaten ... güven çok mühim birşey bu konuda tabi ki ... 




duygusallık araya girince herşeyin gidişatı değişiyor ..tabi sonradan buzlar eriyor duvarlar yıkılıyor ...


sonra annem geldi yanıma ne oldu böyle diye üzüldüğümü görünce ana yüreği işte :


-kızım üzülme bak hasta olacaksın ..dedi 




onun bu söylemi genel olarak herseyi takmamdan inanılmaz derecede hassas olmamdan kaynaklanıyor ...




şimdi hergün olduğu gibi ben neden ölçüsüz hareket ediyorum .. özeleştirisi var .. cümlenin başından tutup icraate geçiyorum ki hooop ! bir bakıyorum yine aynı ... sonunu hak getire ne diyeyim ...

yabancılaşma

vay arkadaş ! diyerek başlamak istiyorum ilk başta .. insanın yaşadığı çevreye , çocukluğunun geçtiği mahalleye yabancılaşması ne tuhaf bir durumdur . demin annemle markete gittik . yolda giderken komşu hanımları , cocukları v.s. gördüm . bir zamanlar aynı muhabbetin gemisini sürdüğümüz insanlar meğer ne kadar benden olmayan tanımadığım insanlarmış . istanbul'a gelince kendimi ne kadar da yalnız hissettiğimi buldum ... ben evime ; kendi öz evime gelince mutlu oluyorum fakat içinde bulunduğumuz bu mahalle , komşular , evler bana ne kadar da uzak .. sokağa çıkınca kendimi marslı gibi hissediyorum .. ne ilginç değil mi ! bana çok tuhaf geliyor ve ben artık bu sokağı bu semti sevmediğimi anladım . ne illet bir yermiş meğer insanlar ne tuhaflarmış .. biz büyüdük kirlendi dünya mantalitesi .. bence durum böyle değil insanlar zaten kirletmişti ..onu bizim şimdilerde kirli(!) görmemizin nedeni gözlerimizin açılması ! ahh na kadar da öfkeliyim .. ne tuhaf yaratıklarız aslında biz insanlar ...

çok öfkeli olmamın diğer bir nedeni ise ; markete girmeden önce yakın sayılan bir akrabamla göz göze geldik fakat onun da değişik bir cins olduğunu anladım ... şaşkınlıkla izlerim ben bu cahilleri .. bu bloğu okuyan kişi suan sende vardır birşey tek taraflı olmaz hiçbirşey diye düşünebilirsin .. ama öyle değil vallahi billahi değil :) ilerleyen zamanlar da sizlere neler neler anlatıcam :) 

neden anlatıcam biliyormusunuz ... blog formatına uymak değil sadece anlatıp içimdekileri dökmek için , hiç kimseyle paylaşamadığımı siz tanımadıklarımla paylaşmak için ..belki hayatı burdan yorumlamak okuyanlar içinde yararlı olabilir ... bazı blokları takip ettiğimde yalnız olmadığımı görmek beni neşelendiriyor ...

bu dünyada tek ben mi yaşıyorum ulan ? demek güzeldir ... ;)

mezuniyet

zaman ne çabuk da akıp gidiyor. geçen gün  benim can dostum mezun oldu . Çok duygulandım bende seneye mezun olucam kısmetse :) salonda kepler atıldı aileler çocuklarının sevinçlerini yaşadı . çok güzel bir duygu benim ki nasıl olacak kim bilir :) dönüşte eski günleri yad ettik meğer tam 6 yıl olmuş biz tanış olalı . aynı dershanedeydik .aynı yolları beraber yürüdük aşık olduk ağladık aptal gibi ne kadar da uzun zaman olmuş diye hayıflandık hatta dedik ki bi 6 sene sonra da yine hayıflanırız eski günleri özleriz o dertli ama şimdiye nazaran neşeli günleri özleri dedik ..işte o zamanlar aşık olduğumuz zamanlar o zamanlarr çocukluk zamanları ..üzüntülü zamanlarda insan sığınacak liman arıyor sanırım bu da biz kızların aptal bahanesi ! sanırım o adam ara sıra aklıma geldiğine göre baya erin izler bırakmış bende nedeni ise belli hiç bir zaman beni sevmedi .. bundan burda bahsetmeye bile çekiniyorum .. ama evet sevmedi ondan sonra da sevmedi ondan sonra da !.. küçükken sen çok güzelsin gözlerin dünyada eşi benzeri bulunmaz bir güzellikte falan diye mubalağalı iltifatlar duyardım sen büyüyünce çok canlar yakarsın hııımmmm ! :) tarzında büyüdüm benim canım yandı küçükken denen bu şeylerin büyüdüğümde aksinin gerçekleşmesinden ötürü ..

geçmiş , geçmiş midir ? pehh !

tatildeyim ve şu kitabı okuyorum ..kitaba başlarken acaba bunu okumasam mı dedim ..ama beğendim ..sanırım ilk başlarda ben bu bloğu tweet olarak kullanıcam :)

ben

ilk blok..:)

esasen insanlar bloklar neler yazar buraya pek bir fikrim yok incelemedim bakmadım bodoslama bir dalış yapmayı planlıyorum ... öğrenciyim , deliyim , melankoliğim, canımın istediklerini yazmayı düşünüyorum .. başta ilgilenen olurmu diye düşünüyorum sıkıcıyım biraz , biraz asi , çakilmez , nazlı ve alıngan , tüm kötü huylar bendedir .. ne dersiniz devam edeyim mi ...